Eigenlijk had ik afscheid genomen van deze blog. Ik ben ondertussen mama van een geweldig guitig zoontje. Een kleine rakker en charmeur die nu zo’n 14 maanden oud is. Ik ben dus zwanger geworden en geweest. Ik heb geen reden (meer) om te klagen en dat wens ik ook niet te doen. Wel wil ik mijn … Lees verder Eerbied voor jonge ouders
Dit wordt het laatste bericht van deze blog. Nogal wiedes waarom. “Als zwanger worden niet lukt” is niet meer van toepassing. Ik heb ‘maar’ drie jaar moeten wachten, maar nu is hij er wel: mijn zoontje van negen weken. Een flinke kerel. Net geen vier kilo bij de geboorte. En nu gemakkelijk al zes kilo. … Lees verder Dit einde is het begin van iets nieuws
Ondertussen ben ik 34 weken zwanger en ben ik ook best wel beschaamd dat ik de blog zo lang links heb laten liggen. Ik heb geen geldig excuus. Ik kan zeggen dat de stress op het werk me parten gespeeld heeft. Of de zwangerschapskwaaltjes. Maar het klopt niet. Ik was gewoon lui. Blij dat ik na … Lees verder Te lang stil…
Ik heb zojuist de kaap van de 20 weken gehaald, want vandaag begint week 21. Alles lijkt goed te gaan. De echo van komende vrijdag zal zekerheid brengen. Het is ook maar sinds kort dat mijn energieniveau weer enigszins aanvaardbaar is. Mijn zombiedagen lijken voorbij, al moet ik nog steeds niet te gek doen. Echt … Lees verder Langzaam maar zeker – 20 weken ver
Gisteren hadden we onze 12 weken echo …en eerst en vooral het belangrijkste nieuws: alles is in orde! Ons prutske is zo’n 6,5 cm groot en stelt het goed. Het was een beetje aan het knabbelen (vraag me niet op wat) en in zijn of haar oogjes aan het wrijven. Het zwaaide zelfs even naar mama … Lees verder De kaap van 12 weken bereikt!
Ik heb me de laatste tijd niet erg moedig getoond, omdat ik niet alleen enorm vermoeid was (en nog steeds ben), maar ook nog altijd mijn kwaaltjes moet torsen. De eerste weken van een zwangerschap zijn toch echt wel de minst aangename. Het enige ogenblik dat wat soelaas brengt, is het bezoek aan de gyneacoloog, … Lees verder Bijna, bijna, bijna!
Ik heb al even niets meer laten horen, omdat ik eerst nood had aan een weekje verlof, en de week daarop nog eens ten prooi viel aan een keelontsteking. Ja, ik ben dolgelukkig dat ik na drie jaren eindelijk zwanger ben, maar die kwaaltjes had ik dus echt wel onderschat. De misselijkheid heeft even op zich … Lees verder Een hele resem kwaaltjes
Dinsdagavond zijn we naar de gynaecoloog geweest voor de eerste ontmoeting met ons kleintje. En klein was dus wel degelijk het woord van de dag. Het prutske was ocharme drie millimeter groot. Op het scherm meer een veegje dan een vlek. Gedurende twee seconden zagen we het hartje knipperen. Als een klein lichtpuntje dat aan … Lees verder De eerste echo
Morgen gaan we naar de gyneacoloog, voor een allereerste kennismaking met dat kleine mensje in mijn onderbuik. Normaal gezien gaan we niet alleen een klein kikkervisje zien (als ik het even zo oneerbiedig mag uitdrukken), maar gaan we ook het hartje horen! We moeten er om 19u zijn. En voordien nog eerst even de kinderopvang … Lees verder Een eerste ontmoeting!
Ik ben nog geen volledige zes weken zwanger en toch zijn er al heel wat mensen op de hoogte. Ik kan gewoon niet zwijgen! Mijn ongerustheid blijft wel bestaan. Vandaag had ik een rotdag op het werk. En dan ben ik bang dat het zou kunnen mislopen. Dat de stress dat piepkleine kindje in mij … Lees verder Ongeduldig – het vervolg
Als zwanger worden niet lukt 