Ik heb zojuist de kaap van de 20 weken gehaald, want vandaag begint week 21. Alles lijkt goed te gaan. De echo van komende vrijdag zal zekerheid brengen. Het is ook maar sinds kort dat mijn energieniveau weer enigszins aanvaardbaar is. Mijn zombiedagen lijken voorbij, al moet ik nog steeds niet te gek doen.
Echt waar, ik heb me de voorbije weken door de dagen heen gesleept. De voormiddag haalde ik wel zonder al te veel kleerscheuren, maar in de namiddag was mijn kaars uit. En dan moest ik flink op de tanden bijten, totdat ik eindelijk naar huis kon en wat kon slapen. Om vijf uur in de namiddag mij even in de zetel leggen, om tegen zeven uur de ogen weer te open, even wat te eten en opnieuw bed in te kruipen.
Het scheelde niet veel of ik had op die dagen ’s middags in mijn auto gezeten om maar even de ogen te kunnen sluiten. Een half uurtje of net wat meer. Wat een zalige gedachte! De hittegolf deed me echter van het idee afstappen. Een gebraden en/of uitgedroogde toekomstige mama: bad, bad idea!
Maar nu ik uitgeraasd ben over mijn zombiedagen, kan ik wel weer wat goed nieuws melden. Tijdens de 16 weken-echo wist de dokter ons te zeggen dat hij 95% zeker was dat onze baby een meisje zou zijn. 95% ! Daar kon ik wel wat mee, al wou de dokter zich toe wat indekken, met de woorden: “Hou de deur op een kier voor een jongen. 95% is geen 100%. Koop zeker nog niet teveel”.
Nou, dat was wel even een domper. Als je je dan toch wilt indekken, spreek dan van 80% of zo. Een beetje flauw van die dokter, al zeg ik het zelf.
In ieder geval weerhoudt dat manlief en mij niet om nu toch van mamzelleke te spreken. Binnenshuis gebruiken we ook al haar naam. Jaja, die hebben we al! Nu moet ik dus wel opletten dat ik me op het werk niet verspreek en de verrassing al prijsgeef.
Gisteren heb ik het geboortekaartje geschetst en door manlief laten (goed)keuren. Daar werk ik nu dus verder aan, eens dit blogbericht af is.
Want dit bericht hadden jullie echt wel tegoed van mij!
Als zwanger worden niet lukt 